του Γιώργου Κύρτσου
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επαγγελματιών, η τουριστική χρονιά δεν εξελίσσεται ομαλά. Προβλέπουν νέα μείωση στα έσοδα από τους ξένους επισκέπτες, που μπορεί να πλησιάσει και το 10%. Αν σκεφτούμε ότι και την προηγούμενη τουριστική χρονιά σημειώθηκε μεγάλη πτώση στα έσοδα, καταλαβαίνουμε ότι ο ελληνικός τουρισμός πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Ο πρώτος λόγος για την επιδείνωση έχει να κάνει με την έκρηξη πληθωρισμού που προκάλεσαν τα κυβερνητικά μέτρα, ειδικά όσα έχουν σχέση με την αύξηση της φορολογίας της κατανάλωσης. Με ετήσιο πληθωρισμό της τάξης του 5,2%, η Ελλάδα έγινε ακόμη πιο ακριβός τουριστικός προορισμός.
Σε συνθήκες ιδιαίτερα σκληρού διεθνούς ανταγωνισμού η ακρίβεια που χαρακτηρίζει τη χώρα μας στέκεται εμπόδιο στην τουριστική ανάκαμψη.
Πλήγμα και για τον εσωτερικό τουρισμό
Ένας δεύτερος λόγος για την επιδείνωση της πορείας του ελληνικού τουρισμού πρέπει να αναζητηθεί στην έλλειψη κυβερνητικής και διοικητικής συνέχειας. Η κυβέρνηση Παπανδρέου θεωρεί ότι οι δαπάνες για την τουριστική προβολή της Ελλάδας στο εσωτερικό ξεπέρασαν τα όρια επί κυβερνήσεων Καραμανλή και γι’ αυτό επιβάλλει ιδιαίτερα αυστηρούς περιορισμούς. Η επιλογή της κάνει ακόμη λιγότερο ανταγωνιστικό τον ελληνικό τουρισμό και επιταχύνει την πτώση των εσόδων.
Το εκπληκτικό είναι ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου απέφυγε να τονώσει τον εσωτερικό τουρισμό σε μια περίοδο κατά την οποία ήταν γνωστό ότι θα περιοριζόταν το τουριστικό συνάλλαγμα. Οι Έλληνες εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους θεωρούνταν παραδοσιακά οι καλύτεροι τουρίστες του καλοκαιριού, επειδή προγραμμάτιζαν διακοπές αρκετά μεγάλης χρονικής διάρκειας και δαπανούσαν σημαντικά ποσά.
Η μετατροπή του 13ου και 14ου μισθού σε απλό επίδομα και η κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης άλλαξαν, όπως ήταν φυσικό, τις καταναλωτικές συνήθειες των Ελλήνων. Περιόρισαν τις δαπάνες τους και τη χρονική διάρκεια των διακοπών τους ή κατέφυγαν σε οικονομικές λύσεις, όπως είναι οι διακοπές στο χωριό ή σε σπίτια φίλων και συγγενικών προσώπων.
Η κρίση στον εσωτερικό τουρισμό ενισχύει τα φαινόμενα ύφεσης στη βαριά «βιομηχανία» της χώρας και προετοιμάζει ένα εξαιρετικά δύσκολο, από οικονομική και κοινωνική άποψη, φθινόπωρο. Η κυβέρνηση Παπανδρέου έπρεπε να είχε αποφύγει την εφαρμογή μιας ισοπεδωτικής εισοδηματικής πολιτικής, για να στηρίξει τον ελληνικό τουρισμό και γενικότερα την πραγματική οικονομία.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επαγγελματιών, η τουριστική χρονιά δεν εξελίσσεται ομαλά. Προβλέπουν νέα μείωση στα έσοδα από τους ξένους επισκέπτες, που μπορεί να πλησιάσει και το 10%. Αν σκεφτούμε ότι και την προηγούμενη τουριστική χρονιά σημειώθηκε μεγάλη πτώση στα έσοδα, καταλαβαίνουμε ότι ο ελληνικός τουρισμός πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Ο πρώτος λόγος για την επιδείνωση έχει να κάνει με την έκρηξη πληθωρισμού που προκάλεσαν τα κυβερνητικά μέτρα, ειδικά όσα έχουν σχέση με την αύξηση της φορολογίας της κατανάλωσης. Με ετήσιο πληθωρισμό της τάξης του 5,2%, η Ελλάδα έγινε ακόμη πιο ακριβός τουριστικός προορισμός.
Σε συνθήκες ιδιαίτερα σκληρού διεθνούς ανταγωνισμού η ακρίβεια που χαρακτηρίζει τη χώρα μας στέκεται εμπόδιο στην τουριστική ανάκαμψη.
Πλήγμα και για τον εσωτερικό τουρισμό
Ένας δεύτερος λόγος για την επιδείνωση της πορείας του ελληνικού τουρισμού πρέπει να αναζητηθεί στην έλλειψη κυβερνητικής και διοικητικής συνέχειας. Η κυβέρνηση Παπανδρέου θεωρεί ότι οι δαπάνες για την τουριστική προβολή της Ελλάδας στο εσωτερικό ξεπέρασαν τα όρια επί κυβερνήσεων Καραμανλή και γι’ αυτό επιβάλλει ιδιαίτερα αυστηρούς περιορισμούς. Η επιλογή της κάνει ακόμη λιγότερο ανταγωνιστικό τον ελληνικό τουρισμό και επιταχύνει την πτώση των εσόδων.
Το εκπληκτικό είναι ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου απέφυγε να τονώσει τον εσωτερικό τουρισμό σε μια περίοδο κατά την οποία ήταν γνωστό ότι θα περιοριζόταν το τουριστικό συνάλλαγμα. Οι Έλληνες εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους θεωρούνταν παραδοσιακά οι καλύτεροι τουρίστες του καλοκαιριού, επειδή προγραμμάτιζαν διακοπές αρκετά μεγάλης χρονικής διάρκειας και δαπανούσαν σημαντικά ποσά.
Η μετατροπή του 13ου και 14ου μισθού σε απλό επίδομα και η κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης άλλαξαν, όπως ήταν φυσικό, τις καταναλωτικές συνήθειες των Ελλήνων. Περιόρισαν τις δαπάνες τους και τη χρονική διάρκεια των διακοπών τους ή κατέφυγαν σε οικονομικές λύσεις, όπως είναι οι διακοπές στο χωριό ή σε σπίτια φίλων και συγγενικών προσώπων.
Η κρίση στον εσωτερικό τουρισμό ενισχύει τα φαινόμενα ύφεσης στη βαριά «βιομηχανία» της χώρας και προετοιμάζει ένα εξαιρετικά δύσκολο, από οικονομική και κοινωνική άποψη, φθινόπωρο. Η κυβέρνηση Παπανδρέου έπρεπε να είχε αποφύγει την εφαρμογή μιας ισοπεδωτικής εισοδηματικής πολιτικής, για να στηρίξει τον ελληνικό τουρισμό και γενικότερα την πραγματική οικονομία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου